Όγκοι (Καρκίνωμα – Θήλωμα) της αποχετευτικής μοίρας (νεφρικής πυέλου-ουρητήρα)

Οι όγκοι της αποχετευτικής μοίρας του νεφρού (καλύκων – πυέλου) και του ουρητήρος ομοιάζουν με τους όγκους της ουροδόχου κύστεως. Αντιπροσωπεύουν το 5% των όγκων του νεφρού. Οι όγκοι της πυέλου έχουν διπλάσια συχνότητα σε σχέση με τον ουρητήρα. Πάνω από το 90% των καρκίνων προέρχεται από το ουροθήλιο, δηλαδή μεταβατικό επιθήλιο. Το υπόλοιπο 10% του συνόλου των καρκίνων της αποχετευτικής μοίρας είναι αδενοκαρκίνωμα και καρκίνος από πλακώδες επιθήλιο. Προσβάλλει συχνότερα τους άνδρες από ότι τις γυναίκες και εμφανίζεται πιο συχνά σε ηλικία μεγαλύτερη των 65 ετών.

Καρκίνος Αποχετευτικής Μοίρας – Παράγοντες κινδύνου

Συμπτώματα

Η ανώδυνη αιματουρία είναι το χαρακτηριστικό σύμπτωμα του καρκίνου της αποχετευτικής μοίρας

Η αιματουρία είναι το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα του καρκίνου της αποχετευτικής μοίρας του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος και συνήθως δεν συνοδεύεται από κανένα πόνο (ανώδυνη αιματουρία). Η αιματουρία μπορεί να είναι μακροσκοπική (αίμα εμφανές στα ούρα) ή μικροσκοπική (αίμα εμφανές μόνο στο μικροσκόπιο).

Καρκίνος Αποχετευτικής Μοίρας – Διάγνωση

Γίνεται στα πλαίσια διερεύνησης της αιματουρίας (κυτταρολογική ούρων και απεικονιστικές εξετάσεις). Αναγκαία κρίνεται η ενδοσκοπική διερεύνηση με τη μέθοδο της ουρητηροσκόπησης, όπου μετά τον εντοπισμό δύναται να ληφθούν βιοψίες για ιστολογική εξέταση.

Θεραπευτικές επιλογές

Θεραπεία εκλογής μετά την επιβεβαίωση νεοπλάσματος σε ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία και υγιή ετερόπλευρο νεφρό είναι πάντα χειρουργική: ριζική νεφροουρητηρεκτομή με συναφαίρεση της ενδοκυστικής μοίρας του ουρητήρα (ουρητηροκυστική συμβολή).

Την τελευταία δεκαετία με την εξέλιξη της χειρουργικής σε συνδυασμό με την εφαρμογή νέων τεχνολογιών, έχουμε οδηγηθεί στην εποχή της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής (λαπαροσκοπική χειρουργική). Υπό γενική αναισθησία και διαμέσου μικρών οπών ενός εκατοστού στο δέρμα, από τις οποίες εισέρχονται τα λαπαροσκοπικά εργαλεία και η λαπαροσκοπική κάμερα, επιτελείται η χειρουργική αφαίρεση του νεφρού μαζί με τον ουρητήρα, το περινεφρικό λίπος, τους λεμφαδένες της περιοχής και εκτομή της ενδοκυστικής μοίρας του ουρητήρα (λαπαροσκοπική ριζική νεφροουρητρεκτομή).

Λαπαροσκοπική ριζική νεφρoουρητηρεκτομή

Θεραπεία εκλογής για τον κλινικά εντοπισμένο καρκίνο του νεφρού ή σε περίπτωση μεμονωμένων μεταστάσεων κυρίως στον πνεύμονα αποτελεί η χειρουργική εξαίρεση. Αυτή περιλαμβάνει:

Η εκτομή της ενδοκυστικής μοίρας του ουρητήρα μπορεί να γίνει με τους ακόλουθους τρόπους:

Λαπαροσκοπικά: Λαπαροσκοπική διακυστική ή εξωκυστική εκτομή του ουρητηρικού στομίου και συρραφή της κύστης με τον αυτόματο κοπτοράπτη. Στη συνέχεια αφαιρείται ο νεφρός μαζί με τον ουρητήρα από μία πολύ μικρή τομή δέρματος. Ημέθοδος αυτή χρησιμοποιείται κυρίως στην διαπεριτοναϊκή προσπέλαση λόγω του μεγαλύτερου χώρου εργασίας.

Παρά τις διάφορες τεχνικές όσον αφορά στον τρόπο αφαίρεσης του τελικού άκρου του ουρητήρα με το τμήμα της κύστης, οι βασικές αρχές της χειρουργικής και λαπαροσκοπικής μεθόδου της ριζικής νεφροουρητηρεκτομής δεν αμφισβητούνται και είναι οι ακόλουθες:

Πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής ριζικής νεφροουρητηρεκτομής

Κάθε λαπαροσκοπική επέμβαση έχει πιθανότητα να μετατραπεί σε ανοικτή εφόσον οι συνθήκες το επιβάλλουν.

Πότε εκτελείται η ανοικτή νεφροουρητηρεκτομή;

Σε ένα μικρό αριθμό ασθενών μπορεί να μην είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί η λαπαροσκοπικη ριζική νεφροουρητηρεκτομή. Παράγοντες που ενδέχεται να αυξήσουν τις πιθανότητες για τη διενέργεια ενός ανοιχτού χειρουργείου είναι οι ακόλουθοι:

Τρόποι λαπαροσκοπικής προσπέλασης

Μετεγχειρητική πορεία

Ταχεία έξοδος από το νοσοκομείο και επάνοδος στην πρότερη φυσική δραστηριότητα

Το βράδυ της ίδιας κιόλας ημέρας ο ασθενής σιτίζεται ελαφριά, σηκώνεται και σταδιακά κινητοποιείται πλήρως. Το γεγονός αυτό μειώνει τους μυϊκούς πόνους, μειώνει στο ελάχιστο τη χρήση αναλγητικών φαρμάκων και επιταχύνει την ομαλοποίηση της πεπτικής και αναπνευστικής λειτουργίας. Η παροχέτευση αφαιρείται δύο με τρεις ημέρες μετά την επέμβαση, ενώ ο καθετήρας παραμένει μία με δύο ημέρες περισσότερο. Ο ασθενής ανάλογα με την πρόοδο της ανάρρωσης του εξέρχεται από το νοσοκομείο σε τρεις με τέσσερις ημέρες, ενώ σε 15 μέρες περίπου επανέρχεται πλήρως στην καθημερινή του δραστηριότητα.